Z hiszpańskich artystów w pinakotece znalazłam tylko jeden obraz El Greco, przedstawiający Ostatnią Wieczerzę. Na tym blogu można przy okazji zobaczyć wariacje związane z Ostatnią Wieczerzą.
 |
| El Greco, Ostatnia Wieczerza, Pinacoteca Nazionale di Bologna |
Pierwszym, który docenił geniusz El Greca (i Goyi) był baron Isidore Taylor. Taylor urodził się w Brukseli w 1789 roku, kształcił w Paryżu. Studiował rysunek, za pieniądze zarobione „ołówkiem” podróżował po Europie. Gdy Burboni na powrót zasiedli na tronie francuskim został porucznikiem artylerii, a od 1823 roku brał udział w kampanii hiszpańskiej, nie zaniedbując swoich artystycznych pasji. Ich wynikiem była pierwsza w Europie książka na temat sztuki Półwyspu Iberyjskiego - Voyage pittoresque en Espagne, au Portugal et sur la côte d’Afrique, w której jednak o malarstwie iberyjskim wspominano niewiele. Jako dyrektor Comédie Française był odpowiedzialny za adaptację Hernaniego Wiktora Hugo - utworu, który zapoczątkował modę na tematykę hiszpańską w literaturze francuskiej. To właśnie baron Taylor został wysłany przez Ludwika Filipa za Pireneje z misją zgromadzenia kolekcji malarstwa hiszpańskiego.
Ostatnia Wieczerza po włosku to 'Ultima cena', po hiszpańsku 'Última Ceia'.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz